خورشت قیمه بادمجان

اشتباه فکر نکنید
(این عکسه غذای من نیست)

حرسمان میگیرد وقتی آق داداشمان بفرماید شام ببیند

آن که عیب نیست

این عیب است که به چشمانمان خیره شود و بگوید :

- وای چقدر غذاهای اینا خوشمزه میشه

و از حرس احساس ترکیدن کنیم

- میلاد جان منی که دست به سیاه و سفید نمیزنم به خاطر تو آشپزی میکنم عزیزم ، یعنی غذاهای من بده ؟

- شکل غذای اینا خوشگلتره

- میلاد من رو تزئین میز و بشقاب و قاشق خیلی حساسم خودت میدونی برات سنگ تموم میزارم

- ولی اینا بیشتر به دل میشنن رومینا

بغض گلومان را میگیرد

مادر خانه که جویای احوال درونی بنده است در گوشمان زمزمه میکند :

- فردا براش غذایی که دوست داره درست کن مطمئنم حرفشو پس میگیره

- مامان این نامردیه ، خودت میدونی من فقط به عشق میلاد آشپزی میکنم حالا میگه غذای اینا خوشمزه تره

- غصه نخور دخترم ، تو فردا براش غذای مورد علاقشو درست کن ، میفهمه اشتباه کرده

شب که ساعت 4 صبح میخوابیم

صبح هم به شدت خوابمان می آمد

و دلمان میخواست چرتی بزنیم

ولی استرس اینکه آقا میلاد از راه برسند و غذا اماده نباشد مارا فرا میگیرد و به سرعت راهی آشپزخانه میشویم

غذای مورد علاقه ایشون :

خورشت قیمه بادمجان با سیب زمینی پفکی

به همراه برنج قد کشیده و ته دیگ زعفرانی

به سرعت غذارا درست میکنیم

میز را با دقت تمام تزئین میکنیم

از سبزی خوردن گرفته تا سالاد فصل و سالاد شیرازی و ... منظم و مرتب میچینیم

از بشقاب های طرح داری که خوششان می آید استفاده میکنیم

برای اینکه ایراد داغ بودن غذارا نگیرند زودتر غذا سرو میشود

صدایشان میزنیم

- میلاد جان ، داداشی بیا ناهار اماده است

- الان میام

بعد از یک ربع وارد آشپزخانه میشوند

- وای ببین خواهر گلم چیکار کرده

- بدو بیا بشین تا برات بکشم

- من واقعا عذر میخوام رومینا ولی بیرون ساندویچ خوردمو گشنم نیست 

آن لحظه است که تمام خانه با تمام وسایل خانه بر فرق سرت میخورد

 

- یعنی چی ساندویچ خوردی گشنه نیستی ؟؟ مگه من دیشب نگفتم فردا غذای مورد علاقتو درست میکنم

- چرا ولی بیرون که رفتم گرسنم شد با دوستم یک چیزی خوردیم

- مگه مامان صبح بهت صبحانه نداد که بخوری ؟؟

- چرا ولی من نخوردم

- میلاد ولی من فقط به خاطر تو امروز اینو درست کردم ، خودت میدونی نه من و نه مامان خورشت قیمه بادمجون دوست نداریم ولی به خاطر تو اینو درست کردم تا بخوری

- معذرت میخوام رومینا ولی واقعا اشتها ندارم

- باشه ، اشکالی نداره ، راحت باش

خودمان مث گاو گرسنه بودیم ولی تمام اشتهایمان کورشد

- دخترم تو چرا نمیخوری

- منم سیرم مامان ، میل ندارم ، برای شما و بابا کشیدم ، بخورید

- از دستش ناراحتی

- نه مامان ، مهم نیست

- بچه ی هنوز ...

- مامان گفتم که چیزی نیست و اصلا ناراحت نشدم ، شماهم ناهارتون بخورید من گشنم شد میام میخورم ، الان واقعا میل ندارم

پ ن 1 : من به درک چون خواهرشمو اینقدر دوستش دارم که میتونم تحمل کنم ، ولی امیدوارم فردا که ازدواج کرد و رفت خونه ی خودش با زنش هیچ وقت همچین کاری رو نکنه چون میدونم اون دختر بیچاره چه زجری میکشه وقتی از شوهرش همچین رفتار زشتی سر بزنه

پ ن 2 : وقتی کسی رو دوست داشته باشم جونمم براش میزارم ، حالا یک ناهار درست کردن که چیزی نیست ، پس ساده ازش میگذریم و به راحتی خودمونو کنترل میکنیم

پ ن 3 : بعضی اوقات با خودم میگم چرا بیشتر ادمای اطراف من متوجه دوست داشتنم نمیشن؟

مثل میلاد ،که اگر میشد حتی به خاطر منم که بود فقط و فقط و فقط یک قاشق میخورد ، با یک قاشق غذا خوردن ادم هیچیش نمیشه حتی اگر گاو خورده باشه نه یک ساندویچ کوچیک همبرگر

یا مثل خیلی های دیگه که متوجه نمیشن

واقعا مشکل از رفتار منه یا جریان یک چیز دیگست ؟

پ ن 4 : اصلا حوصله ی آخر هفته ی تمشک ارغوانی رو ندارم ، اخه روزای سختی داره ، هم تست با افسر و هم رفتن به اون دانشگاه مزخرف با بچه های حال به هم زن

پ ن 5 : خیلی بده بهت ضدحال بزنن ، یا سر صبح باهات دعوا داشته باشن

ولی من ادم خیلی خیلی صبوری هستم ، تحمل میکنم